Θυρεοειδική Οφθαλμοπάθεια (νόσος του Graves)

Τι είναι η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια (νόσος του Graves);

Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια εμφανίζεται συνήθως εάν κάποιος διαθέτει υπερδραστήριο θυρεοειδή αδένα (υπερθυρεοειδισμό), αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα με φυσιολογικό ή αδρανή (σε υπολειτουργία) θυρεοειδή αδένα (υποθυρεοειδισμό). Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια (TED) είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Αυτοαντισώματα του ασθενούς διεγείρουν συγκεκριμένα μόρια, με αποτέλεσμα να προκαλείται μια φλεγμονώδης αντίδραση στα μαλακά μόρια του οφθαλμικού κόγχου, διόγκωση των εξοφθάλμιων μυών και φλεγμονώδης αύξηση του όγκου του λίπους του οφθαλμικού κόγχου.

Στα πρώτα στάδια της νόσου οι ιστοί γύρω από τα μάτια σας διογκώνονται. Αυτό κάνει τα μάτια σας να φαίνονται σα να κοιτάζουν επίμονα ή να προεξέχουν (πρόπτωση). Τα βλέφαρα στην πραγματικότητα αφήνουν ακάλυπτο το λευκό του ματιού, αφού οι πρησμένοι – διογκωμένοι ιστοί του οφθαλμού το πιέζουν προς τα έξω.

Ποια είναι τα κλινικά σημεία και συμπτώματα της θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας;

  • Πρόπτωση
  • Ανάσπαση βλεφάρων
  • Ερεθισμός και ερυθρότητα των ματιών
  • Δακρύρροια
  • Πρησμένα βλέφαρα
  • Διπλή όραση (διπλωπία)
  • Θολή όραση
  • Απώλεια όρασης
  • Ξηροφθαλμία (τα μάτια εκτίθενται περισσότερο στα στοιχεία του περιβάλλοντος, όπως ο αέρας και η σκόνη, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να τα αισθάνονται πολύ ξηρά)

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια;

Απλές λιπαντικές οφθαλμικές σταγόνες (π.χ. τεχνητά δάκρυα) που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορούν να χαρίσουν ανακούφιση από την αίσθηση ξένου σώματος. Τη νύχτα, μια λιπαντική αλοιφή, μπορεί επίσης να ανακουφίσει.

Χρησιμοποιώντας επιπλέον 1 ή 2 μαξιλάρια τη νύχτα, για να σηκώσετε το κεφάλι σας, θα βοηθήσει στη μείωση της διόγκωσης γύρω από τα μάτια.

Η διπλή όραση (διπλωπία) μπορεί να εμφανιστεί όταν οι μυς που κινούν το μάτι πρηστούν και ξεκινά η ουλοποίηση, περιορίζοντας τις οφθαλμικές κινήσεις. Η χρήση προσωρινών πλαστικών πρισμάτων στα γυαλιά μπορεί να βοηθήσει στην ένωση των 2 εικόνων.

Η επιδείνωση της όρασης μπορεί να απαιτεί θεραπεία για την ανακούφιση – εκτόνωση της πίεσης που ασκείται στο οπτικό νεύρο. Η θεραπευτική αγωγή συνήθως περιλαμβάνει στεροειδή σε υψηλή δόση, ακτινοθεραπεία ή χειρουργική επέμβαση για τη μείωση της πίεσης στο οπτικό νεύρο, που ονομάζεται αποσυμπίεση κόγχου.

Μερικοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα συνειδητοποιημένοι για τις αλλαγές που θα επηρεάσουν το πρόσωπό τους. Μερικές από τις επιδράσεις της θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας βελτιώνονται με αυστηρό ιατρικό έλεγχο και με το πέρασμα του χρόνου. Ωστόσο, σε ένα ποσοστό των πασχόντων, οι αλλαγές στο πρόσωπο παραμένουν μακροπρόθεσμα και για την βελτίωσή τους μπορεί να χρειαστούν χειρουργικές επεμβάσεις.

Μια ενδελεχής κλινική εκτίμηση θα μπορέσει να καθορίσει το ακριβές στάδιο της νόσου (ενεργός / μη ενεργός, ήπια, σημαντική, σοβαρή), ώστε να ακολουθηθεί η κατάλληλη  θεραπεία.

Πότε απαιτείται η αποσυμπίεση κόγχου;

Η αποσυμπίεση του κόγχου ενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

  • Όταν υπάρχει άμεσος κίνδυνος απώλειας της όρασης. Αυτό συμβαίνει σε περίπτωση βλάβης του οπτικού νεύρου (οπτική νευροπάθεια) που δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Τότε απαιτείται επείγουσα χειρουργική επέμβαση
  • Όταν παρουσιάζεται υψηλή πίεση στον κόγχο με συμφορημένα αιμοφόρα αγγεία και αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (δευτερογενές γλαύκωμα)
  • Όταν υπάρχει σημαντικός εξόφθαλμος, ο οποίος παραμένει σταθερός για τουλάχιστον 6 μήνες

Δείτε το video:

Τι να περιμένω μετά την αποσυμπίεση κόγχου;

Ο σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι να αποσυμφορήσει την πίεση του κόγχου και να αυξήσει τον διαθέσιμο χώρο για το μάτι και τους μυς που το κινούν. Αυτό επιτυγχάνεται με την αφαίρεση των οστέινων τοιχωμάτων του κόγχου, αλλά και του ενδοκογχικού λίπους.

Η πρόσβαση στον κόγχο πραγματοποιείται από μία μικρή τομή στην έξω γωνία του ματιού και από το εσωτερικό των βλεφάρων, ώστε να μην είναι εύκολα ορατές.

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία και απαιτείται μία ημέρα παραμονής στο νοσοκομείο ή την κλινική.

Αντιβιοτικά από το στόμα, μια σταδιακά μειούμενη αγωγή με στεροειδή και οφθαλμική αλοιφή χορηγούνται μετά την επέμβαση.

Οίδημα και εκχύμωση των βλεφάρων μπορεί να παρατηρήσει ο ασθενής μέσα στην εβδομάδα μετά τη χειρουργική επέμβαση και το οίδημα μπορεί να πάρει 2 – 3 εβδομάδες για να υποχωρήσει εντελώς.

Η αποσυμπίεση κογχου μπορεί να μειώσει αισθητά τον εξόφθαλμο και να βελτιώσει τη θέση των βλεφάρων, παρ’ όλα αυτά περαιτέρω χειρουργικές επεμβάσεις είναι πιθανό να χρειαστούν για τη βελτίωση της διπλωπίας και της θέσης των βλεφάρων σε μελλοντικό χρόνο.